Przedsiębiorcom wykorzystującym lokale oraz budynki w ramach prowadzenia działalności gospodarczej przysługuje amortyzacja nieruchomości. To bardzo ważny element optymalizacji kosztów prowadzącej do obniżenia kwoty podatku. Amortyzacji może podlegać biuro, magazyn, garaż na samochód służbowy, hala produkcyjna, a także mieszkanie lub dom przedsiębiorcy, o ile jest lokal faktycznie jest związany z działalnością przedsiębiorstwa.
Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z regularnym obowiązkiem odprowadzania należnych podatków. Podatek jest naliczany od czystego zysku, a zatem od przychodów obniżonych o koszty prowadzenia działalności. Amortyzacja nieruchomości pozwala zaliczyć dodatkowe opłaty na poczet kosztów, co wpływa na obniżenie podatku do zapłaty. W rezultacie, amortyzacja nieruchomości stanowi bardzo popularną formę optymalizacji kosztów.
Amortyzacja nieruchomości jest kwestią regulowaną prawnie. Nieruchomość podlegająca amortyzacji musi zostać wprowadzona do Ewidencji Środków Trwałych. Aby tak się stało, należąca do przedsiębiorcy nieruchomość musi spełniać kilka warunków:
Amortyzacji podlegają zatem zarówno lokale i budynki mieszkalne (dom, mieszkanie), jak również lokalne niemieszkalne (magazyn, biuro, hala produkcyjna). Od klasyfikacji nieruchomości do jednej z wymienionych grup zależy stawka amortyzacji.
Środki trwałe podlegające amortyzacji obniżają koszty działalności gospodarczej ze względu naturalne zużycie środka, ze względu na czynniki ekonomiczne oraz użytkowanie. Podstawą jest zaklasyfikowanie nieruchomości do grupy mieszkalnej lub niemieszkalnej. Na tej podstawie uzyskiwana jest stawka amortyzacji nieruchomości. W przypadku lokali mieszkalnych wynosi ona 1,5%, z kolei w przypadku lokali i budynków niemieszkalnych – 2,5%.
W ramach amortyzacji kosztów, wartość lokalu lub budynku będzie się stopniowo ujmować w kosztach działalności. Wynika to z użytkowania wpływającego na obniżenie wartości nieruchomości. Maksymalny okres amortyzacji wynosi 40 lat. Co więcej, wyróżniamy trzy metody amortyzacji środków trwałych: liniową, degresywną oraz naturalną. Każda z nich w nieco inny sposób zakłada zużywalność środków trwałych oraz wynikające z tego koszty działalności.
Istnieją wyjątkowe sytuacje, w których stawka amortyzacji może być wyższa. W przypadku nieruchomości mieszkalnych chodzi o lokale lub budynki używane przez okres co najmniej 60 miesięcy, lub ulepszone przed wprowadzeniem do Ewidencji Środków Trwałych (np. wyremontowany dom). Jednocześnie, poniesiony nakłady ulepszenia muszą wynosić przynajmniej 30% wartości początkowej.
W przypadku nieruchomości niemieszkalnych, wyższa stawka dotyczy wyłącznie używanych budynków lub lokali. W powyższych sytuacjach, stawka jest ustalana indywidualnie. Co szczególnie istotne, w przypadku ustalenia indywidualnej stawki, okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
W gruncie rzeczy nie jest to trudne, jednak biorąc pod uwagę zawiłe kwestie prawne, warto skonsultować się z doświadczonym doradcą finansowym. To najlepszy sposób, aby uzyskać pewność, że amortyzacja środków zostanie przeprowadzona we właściwy sposób. Warto pamiętać, że w przypadku niektórych nieruchomości istnieją dodatkowe zapisy prawne, które umożliwiają skrócenie czasu amortyzacji. Biorąc pod uwagę, że amortyzacja oznacza duże oszczędności dla firmy, warto skonsultować się ze specjalistą, który pomoże nam wypełnić wszelkie formalności.
